تحقیق عوامل پرخاشگری

مقدمه

پرخاشگری عبارت است از رفتاری که هدف آن صدمه زدن به خود یا به دیگری باشد. در این تعریف قصد و نیت فرد مهم است . یعنی رفتاری پرخاشگری محسوب می شود که از روی قصد و عمد برای صدمه زدن به دیگری یا به خود انجام گرفته باشد. (کریمی ،1387 ) برخی از روان شناسان پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند . پرخاشگری ممکن است بدنی ، لفظی یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد. این روانشناسان بین پرخاشگری وسیله ای وپرخاشگری خصمانه تمایز قائل شده اند.( شعاری نژاد ،1364)

صاحب نظران حوزه علوم اجتماعی در مورد پرخاشگری به دو گروه تقسیم شده اند گروهی معتقدند که پرخاشگری ذاتی و فطری است و گروهی دیگر آن را حاصل عوامل اجتماعی در نتیجه اکتسابی  می دانند و هر دو گروه برای تائید نظریات خود شواهد و دلایلی را مطرح می کنند.( کریمی ،1378 )آیزنگ مدعی است که بین ویژگیهای شخصیتی چون برون گرایی و رفتار انحرافی رابطه وجود دارد. فرد برونگرا ماجراجو و مغرور است ، تمایل به پرخاشگری دارد ، زود از کوره به در می رود، احساسات وی درکنترلش نیست . او بدون تأمل و اندیشه عمل می کند. ( ستوده،1378 ،174 

تعریف پرخاشگری:

برای پرخاشگری تعاریف گوناگونی ذکر کرده اند . عده ای آن را ( انگیزه ای که در اثرشرایط محیطی تحریک و از طریق مختلف موجب آزار دیگران می شود . ) دانسته اند  . وعده ای  دیگر   پرخاشگری  را  به  رفتاری  که  قصد  آن  صدمه رساندن  (جسمانی یا زبانی ) به  فرد  دیگر  یا نابود کردن  دارا یی افراد است ، اطلاق کرده اند و بر روی واژه ی (قصد )تاکید می کنند .

و از طرفی  در تعریف  دیگری نیز که  ا ز پرخاشگری  شده  آن  را ( تجلی افکار خاص احساسات تند و اعمالی که به علت عدم ارضای آرزو و یا نیازی ظاهر می گردد و هدف از آن رفع مانع و رها یی از آن است . ) ذکر کرده اند .

کارشناسی ارشد اثربخشی قصه درمانی بر کاهش علائم پرخاشگری کودکان پیش دبستانی

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی در کاهش پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام گرفت. در چارچوب روش شبه تجربی در قالب یک طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، 30 کودک پیش دبستانی که در پرسش نامه مقیاس پرخاشگری نمره دو انحراف بالاتر از میانگین کسب نمودندن، به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 11 جلسه تحت تاثیر متغیر مستقل قصه گویی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مشخص شود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، قصه گویی در کاهش نشانه های پرخاشگری در کودکان پرخاشگر موثر بوده است.

بیان مسئله

حضور کودک پرخاشگر در هر خانواده ساختار آن خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد و سلامت روانی خانواده به خصوص والدین را تحت الشعاع قرار می دهد، کودک بر اثر تعارض های شدید میان اعضای خانواده، کل خانواده را درگیر بحران می کند. مراقبت مداوم از کودک پرخاشگر، اغلب برای والدین استرس زا می باشد زیرا این دشواری های کودکان به طور اجتناب ناپذیری بر زندگی آنها اثر می گذارد (بهرامی، 1384).